روستای کندوان در 22 کیلومتری اسکو و 62 کیلومتری تبریز واقع شده است, شیوه بنای خانه های این روستا از نوع معماری صخره ای و به شکل مخروطی یا کله قندی می باشد که احتمالا مربوط به قرن هفتم هجری است. برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت میدهند. در دل این تپه های بلند که ارتفاع بعضی از آنها به چهل متر میرسد . صدها آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است. همچنین آب معدنی گوارایی از دل یکی از تپه های این روستا می جوشد که از شهرت فراوانی برخوردار است و برای امراض کلیوی بسیار مفید تشخیص داده شده است. این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوههای سهند، چنین منظره ای در یکی از خوش آب و هوا ترین نقاط ایران ایجاد شده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده است. چنین حدس زده می شود که حمله مغول ها مردم را به این روستای صخره ای کشانده است. خانه های این روستا به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند و جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین سوغاتی های این روستا می باشد.
کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است که این موجب جذابیت بی‌نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می‌آید. چرا که دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی‌کند. کندوان روستایی است بنا شده در صخره و تنها سازه این دهکده را سنگ‌ها تشکیل میدهند. خانه‌ها هرمی شکل هستند و برای دام‌ها نیز حفره‌هایی در سنگ‌ها بنا شده است.
کندوان منطقه‌ای ییلاقی از رشته کوه های سهند است که مراتع سرسبزش عشایر زیادی را به آن جا می‌کشاند. چشمه آب معدنی کندوان نیز یکی از جاذبه‌های این روستای 6 هزار ساله محسوب می‌شود. آب این چشمه با کمترین درصد سنگینی برای درمان بیماری‌های کلیوی بسیار مفید است. پرفسور «دیوید رول» باستان شناس مشهور انگلیسی در سفر به ایران و کشف نخستین مسیر پستی دنیا، قدمت کندوان در این مسیر را یکی از استنادات خود برای نظریه فرود آدم «یکجانشینی بشر غار نشین و زندگی اجتماعی انسانها» قرار داده است.
کندوان درغرب شهر تبریز واقع شده که بعد از گذر از شهر اسکو و کوههای زیبا به این روستا می رسیم، معماری خاص این روستا موجب شهرت جهانی آن شده است. دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست، لوله کشی آب و برق در دل این سنگ ها همزیستی مسالمت آمیز بشر با محیط زیست را نشان میدهد . کندوان نمونه زیبای استفاده از طبیعت در زندگی انسان است.
کندوان، جهان بيمانندی است که در آن، نشانی از مال من و مال تو و … ديده‌نمی‌شود. در کندوان، آدمی سرپناه و زیستگاه خود را، با بهره‌گیری از داده‌های طبیعت و در دل آن ساخته‌است؛ بی‌آنکه سیمای طبیعت را، برای رسیدن به خواسته خود، دگرگون یا ویران کند.
در کندوان، طبیعت بستر شکل‌گیری بافت زیستگاه را، ازپیش در برابر آدمی نهاده‌است؛ و آدمی، هشیارانه این پیشکش را گرامی داشته و چیدمان خانه‌ها را، همخوان با طبیعت پیش روی خود، با زیبایی و کارآیی درخور، سازمان‌داده‌است. کالبد ازپیش آماده سنگی، هر‌آنجا که بایسته است، با پلهای چوبی و دیواره‌های آجری، کامل‌شده‌است و اتاقها، از درون با راهروهایی که در سنگ کنده‌شده، به‌هم راه‌می‌یابند.
با گذر زمان، شماری از مردمان کندوان، برای دستيابی به يک زندگی آسوده‌تر، خانه‌های کنده‌شده را رهاکرده و در پايين کوه، خانه‌هايی به‌شيوه روستاهای ديگر ساخته‌اند. اما خوشبختانه، بسياری از خانه‌های ديرينه روستا، هنوز زيستگاهی زنده و پرجنب‌جوش هستند؛ و اين ويژگی يکه‌ای است که کندوان را، از انگشت‌شمار جاهای همانند آن در اين جهان، جدا و در ميان آنها برجسته می‌سازد. نوشته و عکس، تنها گوشه‌هايی از زيبايی آموزنده کندوان را می‌تواند پيش رو گذارد. اما برای دريافت همه‌سويه معماری بی‌معمار کندوان، ديدن آن بايسته است..
منبع: http://www.farskaj.or
porzila.com
Yekmemar's Weblog 